΄Ενα παιδί, πήγε σχολειό.....λιγότερες οι ώρες...πρώτες μέρες ......
γύρισε σπίτι....έφαγε .....ξάπλωσε να κοιμηθεί.....θα ξυπνούσε και
θα......
Ένα στραβοπάτημα ,μια απροσεξία.....κανείς ποτέ δεν έμαθε
είναι στο δρόμο, κάτω.... και δίνει
μάχη για την ζωή του.......
Έφυγε.. μέσα στο ασθενοφόρο, στο δρόμο για το νοσοκομείο.....και όμως ,το πάλεψε τόσο, η ψυχή μου....
....ούτε τα μάτια δεν σήκωνες να κοιτάξεις ..... τι να δεις.... φαντάσματα....
σ ή μ ε ρ α.....
Μαζί με κλαψουρίσματα. ...
Κατόρθωσαν, οι άνθρωποι αυτοί, να πάρουν τον πόνο τους, αγκαλιά και να συνεχίσουν.
Χάρηκα τόσο πολύ.
ΕΙΝ' Η ΖΩΗ ΜΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΜΕΙΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΙΟΙ
ΚΙ΄ΕΙΝΑΙ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΥΧΕΡΟΙ
ΟΣΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΝΕΟΙ.
ΚΑΘΕ ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΙ ΚΑΥΜΟΣ
ΚΑΘΕ ΚΑΥΜΟΣ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥ
ΕΙΝ' Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ
ΘΑΛΑΣΣΑ ΔΙΧΩΣ ΑΚΡΗ.
ΠΟΣΕΣ ΝΑΥΑΓΗΣΑ
ΜΕΣ'ΤΑ ΘΟΛΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ
ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΕ Η ΒΑΡΚΑ ΜΟΥ
ΣΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ.
ΚΑΘΕ ΛΙΜΑΝΙ.........
Ολόψυχα να τους ζήσει!!!!Φιλάκια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ.ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά κάτι τέτοιες ιστορίες αποδεικνύουν το πόσο μεγάλη είναι η ανθρώπινη δύναμη και η θέληση..! Να τους ζήσει το παιδάκι και να είναι πάντα υγιές και ευτυχισμένο..!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα γλυκό και συγκινητικό, χάδι στην καρδιά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι για να σου απαντήσω κιόλας, εδώ στη Φιλαδέλφεια είναι κανονικό φθινόπωπο με δροσούλα, πεσμένα φύλλα και ζεστό καφεδάκι.
Καλό σου βράδυ γλυκούλα **
ΤΙ ΓΛΥΚΕΙΑ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ!!! ΚΑΛΟ ΑΠΟΜΕΣΗΜΕΡΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΑΣ ΜΕΙΝΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ!!! ΟΛΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ, ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΑ, ΠΙΟ ΖΕΣΤΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ O καλός ο καπετάνιος Εφη μου στη φουρτούνα φαίνεται....Εφούλα πες στο Ζετάκι ότι σχόλια εχω δοκιμάσει πολλές φορές να τις στείλω και δεν μπορώ.Στην επιλογή του προφιλ στα σχόλια να προσθέσει
ΑπάντησηΔιαγραφήΟνομα/διευθυνση URL γιατί αλλιώς δεν μπαίνω... η ας μου πει τι να κάνω δεν ξέρω..φιλάκια
@ Χρυσάνθη τους χρειάζονται οι ευχές....νασαι καλά..
@ Γειά σου Νάσια μακάρι...
@ Lyrien σε μας εδώ από δευτέρα τρίτη είπε θα έχουμε μεταβολή του καιρού και πάμε για φθινόπωρο...φιλάκια..
Βάσω μου σε χαιρετώ καιεγώ και σε καλωσορίζω...στην ανηφορίτσα της ζωής όλοι θέλουμε ένα χέρι να πιαστούμε....ετοίμασε καφεδάκι και έρχομαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι που τους δίνει δύναμη να συνεχίσουν τη "ζωή"
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δημιουργία μιας νέας.
Μία ίδια ιστορία πριν πολλά χρόνια στον τόπο μου.
Να ζήσει γερό και καλότυχο.
Μακάρι η ζωή να σου δώσει όσα μπορείς να αντέξεις λέει ο λαός μας. Τι μπορείς όμως δεν το ξέρεις, το μαθαίνεις όταν έρχεσαι αντιμέτωπος μ'αυτό.Δεν ξέρω πως παίρνει κανείς δύναμη. Έχω δει ανθρώπους να το κάνουν. Χαίρομαι που οι συγκεκριμένοι μπόρεσαν να συνεχίσουν τη ζωή τους. Χαίρομαι επίσης που ήρθες και είδες τις ζωγραφιές μου και θα χαρώ περισσότερο αν δω κι από σένα μερικές.Η τέχνη είναι φίλος καλός για τη ζωή και για τα δύσκολα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΙΑ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ.ΤΟ ΑΚΟΥΓΑ ΣΤΟ ΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΟ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ . Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΒΕΒΑΙΑ ΔΑΚΡΥΖΕ ΣΤΟ ΑΚΟΥΣΜΑ ΤΟΥ.ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΓΙΑΤΙ! ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΧΑΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΤΗΣ ΠΟΝΑΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ...........
ΑπάντησηΔιαγραφήΈκανα και εγώ τη βόλτα μου στο blog σου... Τι ωραία που τα λες, Μια μου, και τα γλυκά και τα πικρά... γιατί όλα μέσα στη ζωή είναι. Είναι δυνατοί αυτοί που μέσα από τον πόνο βρίσκουν τη δύναμη να ξεκινήσουν ξανά. Ας είναι γεροί και αυτοί και το παιδάκι τους!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Thalassenia...ιστορίες που συναντάμε καθημερινά...όμως αν την ζήσεις τόσο κοντά σου εε....είναι φοβερό το πως ενώνει ο πόνος τους ανθρώπους....θα μιλάμε..
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Πράγματι τα όρια μας δεν τα ξέρουμε, όπως γεγονός είναι ότι αν δεν ματώσεις... όμως πολύ σκληρή αυτή η δοκιμασία....Μαρία μου όταν κατορθώσω να εξοικειωθώ με τούτο το πράγμα θα σας δείξω και εγώ τα καρορθώματά μου ... που βεβαίως δεν μπορούν να αγγίξουν ....τα δικά σου...
@ Εφούλα την παροιμία που λέει ... πας να πεις τον πόνο σου....συμφωνώ μαζί σου...καμία μανα στον κόσμο να μην το ζήσει
Φίλη μου καλωσόρισες... μερικές φορές όταν ακούμε κάτι τέτοια καταλαβαίνουμε πόσο αχάριστοι είμαστε...σε φιλώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ,πώς να μη σ'αγγίξει ο αγώνας αυτών των γονιών,πώς να μη συμμετέχεις στη χαρά τους για την αίσια έκβαση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσόρισα:)
καλωσόρισες VAD .Mακάρι να μπορούμε να ρίχνουμε τα μάτια μας που και που δίπλα μας....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραία ανάρτηση mia μου και γεμάτη ελπίδα...μπράβο..
ΑπάντησηΔιαγραφήMIA MOY ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!!! ΓΙΑ ΥΛΙΚΑ DECOUPAGE ΑΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΑΙ ΜΠΕΣ ΣΤΟ SITE DECOMAGIA.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΚΕΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ Η ΜΑΓΙΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥΛΑ ΚΑΙ ΥΛΙΚΑ.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ Η ΠΛΕΟΝ ΕΙΔΙΚΗ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΤΕΧΝΙΚΗ.
ΚΑΙ ΓΩ, ΟΤΑΝ ΘΕΛΩ Ν΄ΑΛΛΑΖΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΣΜΗΜΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΧΟΜΠΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ FELTING, ΕΚΕΙ ΠΗΓΑ ΚΙ ΕΚΕΙ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ... ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΒΕΒΑΙΑ ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΚΡΙΣΗ ΟΠΟΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ...
ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ!!!
Πολύ ωραία η ανάρτηση σου! Ας είναι καλά το παιδάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια άλλη mia:))
@ Γεια σου Εύα... ελπίδα για όλα...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Βάσω ευχαριστώωωω έφυγαααα πάάάώωωω..
@ Αμήν αμήν... ( mia mia maria ψυχοθεραπεία)....:))